عوارض اعتیاد به هروئین

هروئین به عنوان یک ماده مخدری ست که بیشترین آسیب را به مغز و سیستم تنفسی بدن است. مصرف مداوم و طولانی این ماده مخدر روی سلول‌های مغزی تاثیر گذاشته و فرد را تبدیل به موجودی بی اراده می‌کند. این مواد همچنین احتمال افزایش به ذات الریه را افزایش داده و بیماری‌های تنفسی را برای مصرف کننده اش به ارمغان می‌آورد. مخدر هروئین سیستم دفاعی بدن را به شدت ضعیف کرده و کم کم معتاد را به سمت مرگ سوق می‌دهد.

اعتياد به هروئين بندگي مطلق است و معتاد فقط براي هروئين و توسط آن زنده است. شخص معتاد به علت آگاهي از اعتياد خود رنج فراوان مي‌برد، اما ظاهرا كاري از دستش بر نمي‌آيد.

بايد دانست هروئين برخلاف الكل كه بعضي از رفتارهاي سركوب شده را آزاد مي‌سازد، تعدادي از رفتارهاي پايه، مانند رفتارهاي جنسي، خشونتي و تهاجمي و حتي رفتارهاي رفع گرسنگي را سركوب كرده و از قدرت اصلي آن مي‌كاهد. ايجاد حالت كرخي در معتاد باعث مي گردد كه فشار مختلف و دردهاي جسماني خصوصا دلواپسي و اضطراب وي بهبود يابد.

تجربيات حاصله نشان مي‌دهد كه مصرف روزانه 60 ميلي‌گرم هروئين مي‌تواند در مدت دو هفته فرد را كاملا معتاد سازد. زيرا در اين مدت ارگانيسم بدن خود را با ماده مخدر وفق داده و با آن سازگار مي‌گردد، و وقتي شخص از نظر فيزيكي كاملا معتاد شد، كمبود مصرف يا عدم دستيابي باعث بروز علائمي ‌مي‌شود.

•  تقريبا 12 ساعت بعد از آخرين مصرف، معتاد خود را بدحال حس مي‌كند، احساس ضعفي به او دست داده و خميازه مي‌كشد، مي‌لرزد و عرق مي‌كند، از بيني و چشمهايش ترشحات زيادي خارج مي‌شود. اين علائم توام با حالت آشفتگي به مدت چند ساعت ادامه يافته و پس از آن معتاد به خوبي ناآرام فرو مي‌رود.
• در موقع بيداري يعني 18 تا 24 ساعت بعد از آخرين تزريق فرد معتاد وارد عمق جهنم زندگيش مي‌شود. خميازه ها آنچنان شديد مي گردد كه مي‌توانند فكهايش را از هم جدا سازند. ترشحات بيني همچنان ادامه مي‌يابد، موهاي بدن سيخ مي‌شود و انقباضات شديدي در معده و روده‌ها پديد مي‌آيد، كه باعث ايجاد اسهال و استفراغ شديد مي‌شود.
• حدود 36 ساعت بعد از آخرين تزريق، معتاد خود را با پتوهاي متعدد مي‌پوشاند. زيرا بدنش به شدت مي‌لرزد و پاهايش بي‌اختياد دچار لرزشهاي شديدي مي گردد. به طوري كه قادر به خوابيدن نيست، بلند مي‌شود، راه مي‌رود، روي زمين دراز مي‌كشد و فرياد مي‌زند.
• ريزش ترشحات از بيني همچنان ادامه مي‌يابد و سرعت و ميزان آن باور نكردني است، زيرا فقط تعريق او باعث خيس شدن دائم لباسها و رختخوابش مي‌شود.

در اين مرحله ضعف جسماني به حدي است كه فرد قادر به بلند كردن سر از روي بالش نمي‌باشد و گاهي متخصصان از بيم جان بيمار به هراس مي‌افتد و مقداري هروئين به وي تزريق مي‌كنند. تزريق مقدار كمي هروئين تقريبا تمام علائم را به سرعت از بين مي‌برد.

هاريس ايزبل در اين مورد مي‌نويسد "منظره شگفت انگيزي است، زيرا شخصي كه به شدت مريض است، نيم ساعت پس از تزريق به صورت آدمي سالم، خنده رو، خوشحال و مرتب در مي‌آيد. اگر تزريق انجام نگيرد تمام علائم فوق پس از 6 تا 7 روز از بين مي‌رود، زيرا بدن پس از اين مدت دوباره قابليت عدم نياز به هروئين را باز مي‌يابد.      

متاسفانه در  چند ماه اخیر هروئین به نازل ترین قیمت خود رسیده به طوری که  برای فرد معتاد خرید هروئین  نسبت به سیگار به صرفه تر می باشد ...  

خطرناک ترین عوارض مصرف هروئین ، خطر مرگ است که در اثر سوء استفاده از ماده مربوطه حاصل می شود. خطر مرگ بیشتر به خاطر نوع هروئین مصرفی است که کاربر یا فرد معتاد از نوع تهیه آن آگاه نیست و معمولا در بازار مصرفی این گونه مواد ، هروئین مورد نظر را با انواع مواد دیگری ترکیب می کنند و می فروشند و مصرف کننده تصور می کند هروئین خالص را مصرف می کند در حالی که این گونه نیست و همین یکی از عواملی است که خطر مرگ را بالا می برد.

تأثیر هروئین بر سلامت فرد بستگی به عوامل متعددی از جمله وضعیت سلامت موجود او (آیا او به بیماری های دیگری مبتلاست) ، قد ، وزن ، جنس ، میزان مصرف مواد مخدر ، روش مصرف دارو ، طول سوء استفاده ، مصرف همزمان هروئین با الکل یا داروهای دیگر و وضعیت روانی فرد مصرف کننده نیز دارد.

متاسفانه به دلیل نوع زرق و برقی که مواد اعتیاد زا از طریق رسانه های پر طرفدار مثل موسیقی و سینما تبلیغ می شوند ، این روز ها در بین این افراد بیشترین طرفداران را دارد. از جمله عوارضی که هروئین می تواند بر روی جوانان و نوجوانان داشته باشد:

·        کاهش حافظه

·        مشکلات جنسی

·        فراموشی

·        بد خلقی

·        مشکلات قلبی و عروقی

·        افسردگی حاد

·        در برخی مواقع خودکشی

وقتی فرد نسبت به مصرف مواد مخدر عادت می کند و در واقع یک جور وابستگی فیزیکی به هروئین مصرفی دارد ، به طور کلی وضعیت سلامتی کل بدن او وابسته به مصرف هروئین می شود ؛ چون به آن سازگار شده و تنها در حضور آن به خوبی کارایی دارد و می تواند به بقای خود ادامه دهد. اما با وجود همه این موارد ، فرد با تحمل و به اصطلاح ترک چند روزه قادر خواهد بود که این ماده را ترک کند و به زندگی عادی برگردد که شرایط خاص به خود را دارد.

منبع : https://khabarpu.com/rp/1598878517.htm